ABD ve Avrupa ekonomileri ve toplumlari büyük bir yol ayriminin
esigindeler. Sagda, ekonomik krize ragmen neoliberal araçlarin en
ayricalikli kesimlerin çikarina daha fazla çalismasini amaçlayan yeni
toplumsal biçimler ortaya çikiyor. Oysa direksiyonu acilen diger yöne,
yani sola dogru çevirmek lazim.
Hem sermaye ve emek gelirleri hem yüksek ve düsük ücretler
arasindaki esitsizliklerin arkasinda iki kutuplu degil, üç kutuplu
bir sinif yapisi var: kapitalistler, yöneticiler ve halk siniflari. 20.
yüzyilda farkli siyasi koalisyonlar, bu üç kutuplu ortamda ortaya çikti.
Kapitalistlerle yöneticiler arasindaki neoliberalizme özgü toplumsal
ve özellikle siyasal ittifak, sag siyaseti; Ikinci Dünya Savasi sonrasinda
halk siniflariyla yöneticiler arasinda Bati toplumlarinda gerçeklesen
ittifak ise sol siyaseti isaret etti.
Bu kitap temel bir düsünceden kaynaklanan basit bir teze dayaniyor:
Toplumsal ilerlemenin yollarini yeniden açmak için kapitalist
mülkiyetin finansal aglarini ve kapitalistlerle üst düzey yöneticiler
arasindaki isbirligini sarsabilecek bir siyasi güce ihtiyaç var. Gérard
Duménil ve Dominique Lévy, halk siniflariyla yöneticiler arasinda,
solda yeni bir uzlasma baslatmanin ve kapitalizmi kademeli olarak
asmanin bu yeni ittifakin olusmasina bagli oldugu tezini savunuyorlar.
Neoliberalizmin tahakkümüne son vermenin yollarini arayanlar için
rehber niteliginde bir tarihsel perspektif sunuyorlar.