Bati’da Bizans’i arastirma gayretleri oldukça eskiye dayanir. 15. ve 16. yüzyillarda, Avrupa içlerinde durdurulmaz bir hâlde ilerleyen Türklerin tarihi ve nereden gelip nasil bu kadar kudrete eristikleri hususunda uyanan alâka, Bati ilim âlemini Bizans kaynaklarini arastirmaya sevk etmistir. Rönesans ile baslayan Eski Yunan ve Roma tarih ve kültürünü arastirma çalismalari, Bizans’in da ögrenilmesini lüzumlu kilmis, I. Cihan Savasi’ni müteakip bütün Avrupa ülkelerine yayilan Bizans arastirmalari milletlerarasi bir hâl almis, II. Dünya Savasi’ndan sonra ise vaktiyle Bizans ile az veya çok iliskisi bulunan bütün ülkeler, üniversitelerinde Bizantinoloji kürsüleri kurarak eski metinleri nesretmis, Bizans’in sanat ve arkeoloji eserlerini meydana çikarmak ve islemek hususunda, birbirleriyle yaris içerisinde büyük gayretler sarf etmislerdir.
Bütün bu manzara karsisinda Türkiye’nin hâli hazindir ve maalesef bu hususta en geri kalmis ülkeyiz. Türkler Bizans’in bütününe sahip olmus, fakat onun ne oldugunu ve kendisi ile olan münasebetlerini layikiyla ögrenememislerdir. Bizans’i ve tarihini iyi ögrenmek demek, bir bakima Türk dünyasi tarihini iyi ögrenmek demektir. Zira Bizans, daha 4. yüzyildan baslayarak Türklerin fasilasiz olarak temas ve mücadelelerde bulundugu en büyük, en uzun ömürlü bir devlet olduktan baska, daha baslangiçtan son anlara kadar, Türklerle yakin temaslari sebebiyle onlar hakkinda en fazla ve belki de en dogru malumat veren zengin kaynaklara sahiptir. Türk yazili kaynaklarinin hiç bulunmadigi veya çok az oldugu bir devirde Bizans, gelismis tarih yazicilik ananesi dolayisiyla Türklere dair çok zengin kaynaklar birakmistir.
Elinizdeki kitap Bizans Imparatorlugu Tarihi’nin son devridir. Tafsilata girmeden, ana hatlarinda Bizans Tarihi ve ona paralel olarak Osmanli Tarihi olaylari kisaca anlatilmaktadir. Kitabin ögrenciler ve arastirmacilar için kaynak eser olmasinin yaninda konunun meraklilarinin da ilgisini çekecegi kanaatindeyiz.