Dünya hayatında yaşanan bir “İflas”taki “Manevi Diriliş”in hikâyesi idi bu satırlar…
Aslında, Yaşar Bey'in ifadesi ile muhteşem bir “Şefkat Tokadı” idi tüm yaşananlar…
Aradan yıllar geçti…
Dünyalık imkânların bittiği yerde, kendisine “Sonsuzluk Kapıları”nı açan Rabb'ine adadı ömrünü Yaşar Bey…
Eşini, “en zor” zamanlarında yalnız bırakmayan, onu büyük fedakarlıklarla bekleyen ve destekleyen sevgili eşi, hayat arkadaşı ve “Yoldaş”ı Şehbal Hanım da nasiplendi, bu manevi lütuf yağmurundan!..
Hayata bakışları değişti bu sevimli eşlerin, amaçları değişti, çabaları yön değiştirdi! Ucu ahirete uzanan bir “Yolculuk” oldu, dünya hayatı onlar için!..