Bu kez seninle Istanbul’u ve Istanbul’daki seni, beni yasiyoruz. Yolculugumuzun taniklari var bu defa. Istanbullular ve Istanbul’da yasayanlar... Zengini, yoksulu, Kürt’ü, Alevi’si, muhafazakâri, marjinali, Ermeni’si, Rum’u, Musevi’si... Onlarca renk, onlarca doku... Bu satirlar, bazilarinin ütopya dediginin küçük bir yansimasinin, umudunun romanini yaratiyor. Bir arada yasayabilmenin hikâyesini... Istanbul’un sokaklarina karisirken senin, benim, yasamlarimizin, asklarimizin, içimizde kalanlarin, hayallerimizin, korkularimizin, umutlarimizin, yalnizligimizin, hayat kosusturmamizin, yeni binyilin insanlarinin gelgitlerinin arasinda dolasiyoruz. Istanbul, Türkiye, Dünya, "sen"sin, "ben"im, "biz"iz... Inandigim tek gerçek bu. Istanbul öyle bir sehir ki; hiçbir kitap seni bu sehir kadar besleyemeyecek, hiçbir müzik ruhunu bu kadar dolduramayacak, hiçbir ögreti sana bu kadar yakin gerçek(çi) gelemeyecek, hiçbir koku bu kadar zihninde yer edemeyecek... Ben sadece bir nefes çektim içime dolu dolu... Simdi o nefesi, sayfalara birakip, seninle paylasiyorum...