Kuşlar, Balıklar Ve Şairler
Yıllar önce kuşları çalınan mahalledeki bir abinin, “Sen
güzel konuşuyorsun. Kuşlarımı çaldılar gece. Benimle
karakola gelip durumu sen anlatabilir misin” ricası üzerine,
birlikte karakola gittik. Karakol amiri, şikayetçi abiyi
karşısındaki sandalyeye oturttu. Ben olanları ayakta
anlattım, karakol amirine. Bana bakmadan dinledi beni.
Sonra şikayetçi abinin gözlerinin içine sert bir ifadeyle
bakarak, sakin sakin şunları dedi:
“Biliyor musunuz, üç şeyden nefret ederim. Bir, sabahın
köründe denizin kenarına dizilip balık tutanlar, iki,
damlarında kuş besleyenler ve boş boş düşünüp şiir yazanlar.
Ben onların anasını...”
O gün anladım ki ben kuşlar, balıklar ve şairler aynı
anneden akrabalar.
Ali Asker Barut