Yazıldıkları dönemi aşan, bu¨tu¨n mazlum coğrafyalara seslenen evrensel bildiriler olan Nuri Pakdil yazı ku¨lliyatından biri Biat II. Pakdil, bu eserinde Tu¨rkiye’nin geçirdiği yabancılaşma deneyimlerini en yalın biçimde eleştiriyor, tu¨m özgu¨n gerçekleri ile irdeliyor. Su¨rekli direnişi öğu¨tleyen yazar, Batıcılığın iç çelişkilerini ve geleceği uygarlık yaklaşımıyla ele almadıkça şok dalgalarının durmayacağını belirtiyor.
“Aslında, biz uygarlığımızdan koparılmasaydık, çağın sorunları bu denli yoğunluk kazanmayacaktı. Çu¨nku¨, dengesini yitirmeyecekti çağ.”
“Tu¨rk ulusu onaylamadı Batılılaşmayı, kaynakları kurutulmak istense de, o, gene bağlı kaldı kendi du¨şu¨ncesine, uygarlığımızın kaynaklandığı yerli du¨şu¨nceye.”
Batı emperyalizminin aracı olan yönsemelere karşı koymayı önemseyen Pakdil, Tu¨rkiye’nin arayış içindeki aydınlarının Asyalı ve Ortadoğulu yazarları da kesiksiz bir şekilde okumalarını salık veriyor.