Nuri Pakdil, Biat I, Biat II ve Biat III adlı kitaplarında, anamalcılığa karşı duruşu, sömu¨ru¨nu¨n karşısında ve emeğin yanında olmayı, kirli mu¨lkiyetin arındırılmasını, kara siyasayı, yerli du¨şu¨nceyi, kimliksizleşmeyi, Afrika’yı ve Ortadoğu’yu vurguluyor.
Pakdil, Cumhuriyet dönemi edebiyatını şöyle değerlendiriyor: “Cumhuriyet dönemi edebiyatı, Asya’dan, Afrika’dan, Ortadoğu’dan kopuk bir edebiyattır. Daha da kötu¨su¨, Ortadoğu’yu yadsıma belgeleriyle doludur. Cumhuriyet dönemi edebiyatı, halkının inançları dışında, halkına karşı oluşan bir edebiyattır.”
Biat’taki şu tespit ise, Nuri Pakdil’in bu¨tu¨n eserlerini anlamak için okuruna ışık tutuyor:
“Yerli du¨şu¨nce, edebiyatımızın umududur. Çu¨nku¨ edebiyatımız yerli du¨şu¨nceyle beslendikçe edebiyatla halkın ilişkisi doğallaşacaktır. Ülkemizde edebiyatla birlikte gelen, yerleşen yabancılaşma, yine ancak edebiyatla u¨lkemizden atılacaktır.”
Pakdil, yazılarında inancı, coşkuyu, protestoyu, başkaldırıyı, isyanı ve teslimiyeti çaprazlama kurgular içinde dile getiriyor.