Köylerden Büyük sehirlere, Türkiye'den, baska ülkelere göçenler iki dünyalidir. Ne köylüdür, ne sehirli, ne Türkiyeli, ne de Avrupali.
Bu kitapta; sosyal dayanismanin, bireyler düzeyine inilmesi gerektiginin, anlatimini bulacaksiniz. Sizleri; ülkemizin kirsal kesimiyle ileri sanayi ülkesinin arasindaki sirat köprüsünden düsüp, yokluga karisanlarin, Bedel'deki hüznünü tatmaya davet ediyoruz.
Oglumuz iyilesir,
Babasi çikar hapisten,
Güler senin altin gözlerinin içi.
Dünyanin hali gibi halimiz.
Bedel, Amansiz, Acimasiz bu savasin tasviridir.
1950'li yillarda % 80 nüfusumuz köylerde yasamaktaydi. Mehmet Erçen, Toros eteklerinde, romaninda da hasretle andigi bir cennet kösesinin çocugudur.
Bilinçsizce yapilan tarim, topraga düsmanca davranan köylüler,
Dogaya karsi nankörlük, hoyratlik, benden sonra tufan mantigi, elbirligi ile güzelim beldeleri viraneye döndürünce, doga da köylülerimizi esekten inip uçaklara binerek el kapilarina yüz sürmeye, ekmegini diyar-i gurbetlerde aramaya mahkum ederek öcünü almistir.