O göçebe kuslari da merak edersin sen,yilin hangi ayinda geldiklerini,gelirken hangi enlemlerden geçtiklerini,yuvalarini nerelerde yaptiklarini......Dönüslerini anlamatmami istemezdin hiç.Hep kalsinlar, derdin, o gölün kiyisindaya da yuvalarini yaptiklari saçak altlarinda.Kisa dogru, geceler uzar, koyulasirdi karanlik.Sen büyürdün, büyürdü göçebe kuslaringiderken aramiza biraktiklari sessizlik."Kökleri Türk hayati ve edebiyatinda olmasina karsin, ayni zamanda Avrupalidir da. Hemn kisiseldir hem de eski öykü ve masallara özgü kisisellikten-arinmislik niteligini tasir" diyorA. S. Byatt, Cevat Çapan'in siiri için.Acilari, sikintilari karamsar bir sahiplenmeyle büyütmek yerine, yüzünü iyiye, sevince ve umuda dönen, hayatin olumsuzluklarini görmezden gelmeden haz ve çoskularini bilen ve yücelten bir siiri vardir Cevat Çapan'in. Dostlugu, insani, yasantinin bellegiyle kucaklayan, güleryüzlü, tenhadan seslenen, tenhayi sesleyen bir rüzgâr eser siirlerinde. Cevat Çapan dünya siirini Çin'den Peru'ya katetmis, kendi sesi ve soluguyla canli bir siir denizi yaratmistir.