Kayıplar olmadan fark edemediğimiz şeyler var. Kendimiz sandıklarımızın peşinde koşuyoruz. Kimsesiz kalsak da anlamıyoruz. Gerçekten ölüm kadar hiçleşmeyi başardığımızda bulunuyor aradığımızı bilmediğimiz. Eksik kalmış tarafımız. Keşke bu kadar geç uyanmasaydım.
Doran’ın kadın kahramanlarında en çarpıcı ortak özellik dünya ahvâli içinde yer-yön duygusunu yitirmiş, belki de bunu hiç edinmemiş olmaları. Okur, kitabın ilk bölümünde birbirinden bağımsız beş öykü okurken, ikinci bölümde ise yazarın kendine ait, özgün dünyasında gezintiye çıkıyor. Farklı üslubu ve bakış açısıyla sizi ilk sayfadan itibaren etkisi altına alan kitabı kapattığınızda çarpıcı bir anlatı serüvenini tamamlamış oluyorsunuz.
“Vardığımız yerler, çıkmadığımız yollar, inmediğimiz duraklar, kaçırdığımız trenler, hayali cihana değer, eşsiz seyahatlerimiz... Yeşim Doran, insan halleri, insanlık halleri üzerine kartpostallar yolluyor hayat yolculuğundan. Ruhu aynanın karşısına koyuyor ve “Anlat” diyor, ‘Dök içini...’”
Kanat Atkaya