Hz. Peygamber (s.a.s) söyle buyurdular:
“Her seyin bir serefesi var. Kur'ân-i Kerîm'in serefesi de Bakara Sûresi’dir. Bu sûrede bir âyet vardir ki Kur'an âyetlerinin efendisidir: Âyetü’l-Kürsî”
Bakara Sûresi’nin 255. âyetinin adi olan ve tevhid akîdesini anlatan Âyetü’l-Kürsî, Allah’in yüce zâti ile ilgili temel ilâhî meseleleri kapsamaktadir. Adini, âyetin içinde geçen ve “taht, hükümranlik, ilim, kudret” gibi mânâlara gelen “kürsî” kelimesinden almistir. Ilâhî saltanatin ve hükümdarligin son derece açik ve özet anlatimini ve Allah Teâlâ’nin zâtini ve sifatini hem tarif eden hem de maddî ve mânevî kuvvetlerinin son derece açik sâhitligi ile ispat eden bu âyet, Kur’an âyetleri arasinda en yüksek bir seref ve kiymete sahiptir. Çünkü ilmin kavranmasi için önce Allah’in ve O’nun sonsuz kudretinin taninmasi gerekmektedir.
Cemalnur Sargut tarafindan derlenen Âyetü’l-Kürsî, çesitli tefsir çalismalarinin yani sira Insân-i Kâmil’lerin yorumlarindan faydalanilarak âyetin tasavvufî mânâsinin derinlemesine incelendigi bir serh çalismasidir. Bu eserde okuyucu, Allah, Ilâh, Hû, Hüve, Hüviyet, Hayy, Kayyum, Hâfiz gibi isimler ile Ars ve Kürsî’nin hakîkatini tefekkür etme firsati bulacaktir.
Cemalnur Sargut’un ifadesiyle: “Âyetü’l-Kürsî’nin tamami, Allah’in kulunu hifzetmesini anlatmaktadir. Allah kulunu, onun hiçligini ve kendi büyüklügünü göstererek korur. Âyetü’l-Kürsî kalplere dirilik verir. Îmani zaaftan korur. Tevhîd konusunda bizi muhafaza eyler. Âyeti okudukça îman güçlenir, îman güçlendikçe Âyetü’l-Kürsî, eman hikmetiyle bizi hifzeder, tevhid ve ihlâs sirrini kalplere ilka eder.”