Âlemlerin Rabbi olan Allah Azze ve Celle, “Fe firru illallah” diye gür bir nida ediyor. Tüm insanliga bir emirde bulunuyor. Belki de yaratilis sebebimiz olan kullugun özüne kavusmanin sifresi, dünyadan Allah’a firar etmek ile yani “Fe firru illallah” ayeti ile es degerdir.
Firar edin ki dünya, asli anlamina kavussun; kul, hakiki kalibina bürünsün. Kalp, yürek adini alip iman ile Allah’a yürüsün.
Firar edelim ki dünya mesgalesi içinde kaybolmayalim. Firar edelim ki yüregimizi, dünya içine hapsetmeyelim. Dünyadan azat olmus, özgür bir kul olarak yürüyelim.
Her yerden özgürlügümüz kisitlanirken, bizi kisitlayan ne varsa ondan firar edip Allah’a kaçalim. Çünkü bizler, bu dünyaya mahkûm edilmis kullariz. Mahkûmlugumuz, imtihanimizin adidir. Bizler, yakamiza astigimiz prangalardan, kelepçe vasfi gören dünyevi tüm istek ve arzulardan yakamizi siyirip, Allah’in çagrisina uymaliyiz.
O’na firar etmeliyiz.
Dünyayi geride birakmaliyiz. Mahkûmluk zincirini ancak ve ancak, Allah’a firar ederek kirabiliriz.